POLSKI PRZEWODNIK PO PARYŻU

Musée de Cluny – oficjalnie Musée de Cluny–Musée National du Moyen Âge – to jedno z najcenniejszych i najbardziej wyjątkowych muzeów w Paryżu. Znajduje się w sercu Dzielnicy Łacińskiej (5. dzielnica), w zespole dwóch historycznych konstrukcji: pozostałości rzymskich term z I–II wieku oraz późnogotyckiego Hôtel de Cluny z końca XV wieku. To miejsce, które łączy w sobie niemal dwa tysiąclecia historii – od czasów rzymskich poprzez średniowiecze aż do renesansu i współczesności. Przyciąga pasjonatów historii, sztuki i architektury, zachwycając zróżnicowanymi zbiorami i unikatową atmosferą.

Thermes de Cluny to ruiny największych w Paryżu term zbudowanych między I a II wiekiem naszej ery. Były one udostępnione publicznie i służyły także do celów romanizacji rdzennych Galów . Kompleks obejmuje m.in. frigidarium (zimna sala kąpielowa), kaldarium (ciepła), tepidarium (letnia) oraz gimnazjon – wszystko to dziś stanowi część ekspozycji muzealnej. Frigidarium zostało zaadaptowane jako przestrzeń wystawowa, w której ulokowano m.in. słynny Pilier des Nautes.

W XIII wieku opaci z opactwa Cluny (Burgundia) nabyli tereny wokół term. Pomiędzy 1485 a 1510 rokiem Jacques d’Amboise, ówczesny opat, nakazał wznieść nową rezydencję (Hôtel de Cluny) w stylu późnogotyckim z wczesnorene­sansowymi elementami. W XVI wieku zamieszkiwały tę rezydencję ważne osobistości – m.in. Maria Tudor (siostra Henryka VIII) czy Jakub V Szkocki . W XVII wieku wieża pełniła funkcję obserwatorium astronomicznego—korzystali z niej tacy uczeni jak Lalande, Delisle, Messier.

Podczas Rewolucji Francuskiej (1789) państwo skonfiskowało posiadłość i adaptowało ją do różnych celów, m.in. jako sale do sekcji zwłok. W 1832 r. kolekcjoner Alexandre Du Sommerard zakupił kompleks wraz z gromadzonymi przez siebie dziełami – początkowo 1500 obiektami. Po jego śmierci w 1842 r. państwo kupiło zarówno budynek, jak i zbiór, tworząc w 1843 r. muzeum – z Edmonde’em Du Sommerardem jako pierwszym dyrektorem. Restauracje przeprowadzone przez architekta Alberta Lenoira od 1838 do 1846 r. usunęły późniejsze przybudówki, odsłaniając surową architekturę zabytkową i nadając jej pierwsze funkcje muzealne. W 1846 r. Hôtel de Cluny zostało wpisane na listę „monument historique”, a termy w 1862 r. W kolejnych latach muzeum było częścią Louvre (1926–1977), a następnie przekształcone w samodzielną instytucję, która rozszerzyła ekspozycję o rzeźby z Notre-Dame (odkryte w 1977).

Obecnie muzeum posiada około 23 000 eksponatów, spośród których ok. 1 600–2 300 prezentowanych jest publicznie w 21 salach . Kolekcja obejmuje szeroki zakres dziedzin – od rzeźby, malarstwa, rzemiosła, przez witraże, rzemiosło artystyczne, broń po przedmioty codziennego użytku.

Najważniejsze eksponaty:

• Dama z jednorożcem - to zestaw sześciu gobelinów z końca XV wieku – arcydzieło średniowiecznej tapiserii, będące ikoną muzeum.
• Rzeźby z Notre- Dame - w 1977 r. odkryto grupę głów królów Judy z fasady Notre-Dame – obecnie prezentowane są w specjalnej sali. Odkrycie to umożliwiło odtworzenie fragmentów chóru katedry w przestrzeni muzealnej.
• Rzeźba Adama (ok. 1260 r.) - to jedyna zachowana do dziś w naturze wielkości scena nagiego Adama z Notre-Dame – przykład najwybitniejszej gotyckiej rzeźby francuskiej.
• Złota róża – prezent dany papieżowi – jedno z najbardziej prestiżowych średniowiecznych relikwiarzy.

Muzeum prezentuje wiele witraży, iluminowanych manuskryptów, gotycką biżuterię, emalie, broń, zbroje, elementy mebli, monety i przedmioty codziennego użytku – wszystkie dokumentujące życie społeczno-kulturowe od czasów starożytnych po renesans.

Frigidarium wyróżnia się masywnymi sklepieniami i monumentalną przestrzenią. Zostało ono naturalnie wkomponowane w narrację muzealną – jako punkt startowy wizyty. 

Rezydencja prezentuje tzw. styl flamboyant – bogato zdobione skarbcowe detale, rzeźbione portale i wnętrza. Kaplica średniowieczna wyróżnia się pojedynczym centralnym filarem, od którego promieniują sklepienia – arcydzieło gockiej sztuki architektonicznej.

Otoczony krużgankami średniowieczny dziedziniec oraz ogród są dostępne dla zwiedzających. Ogród podzielony jest na sekcje tematyczne: ziołowy, leczniczy, miłosny, „niebiański” i warzywny, prezentując flory używane w średniowieczu.

W ramach projektu pod nazwą „Cluny 4” od 2011 roku realizowano czterofazowy program:

• restauracja rzymskich term i kaplic,

• budowa nowego obiektu wejściowo-usługowego (2018),

• reorganizacja ekspozycji w sposób chronologiczno-tematyczny (2019–2022),

• pełna adaptacja obiektu pod kątem dostępności osób z niepełnosprawnościami (zmiana 27 poziomów terenu).

Całkowita wartość projektu wyniosła około 21–23,1 mln euro, finansowana częściowo przez państwo, a częściowo z wpływów Louvre Abu Dhabi.

Nowy pawilon wejściowy (projekt: Bernard Desmoulin, 2016–2018) harmonijnie łączy nowoczesność i detale gotyckiej architektury – elewacje pokryte panelami aluminiowymi z motywami cieni i koronek, odniesieniem do krużganków kaplicy . Zbudowano platformy, windy i schody, które wyrównały poziomy i poprawiły komunikację, zapewniając pełną dostępność.

Powstały też nowe przestrzenie: punkt kasowy, sklep, kawiarnia, sale edukacyjne, magazyny, audytoria – wszystko wkomponowane pod względem wizualnym i funkcjonalnym.

Otwarcie nowej strefy ekspozycyjnej miało fazę przejściową – od lipca 2018 do maja 2022. W tym czasie odnowiono wnętrza, opracowano nowe aranżacje tematyczne, podzielono ścieżkę zwiedzania według epok i rodzajów obiektów, wprowadzono narrację edukacyjną i multimedialną.

Zwiedzanie zaczyna się od rzymskich czasów (frigidarium), potem przechodzi przez średniowiecze (Hôtel i kaplica), a kończy na renesansie i czasach nowożytnych, ilustrując rozwój techniczny, artystyczny i społeczny. Ekspozycja jest przemyślana – obiekty tematycznie posegregowane, co ułatwia odbiór.

Surowe wnętrza rzymskich murów, gotycka sacrum kaplicy, sklepienie krużganku dziedzińca – architektura budynków stanowi idealne tło dla eksponatów. Restauracja i nowoczesne dodatki (kawiarnia, szyby, windy) wzbogacają doznania, zachowując jednak klimat historii.

Muzeum oferuje audioprzewodniki w kilkunastu językach, warsztaty dla dzieci, prezentacje muzyki średniowiecznej, czy odczyty w niedziele i inne wydarzenia kulturalne. Regularnie organizowane są koncerty, wieczory tematyczne, zajęcia edukacyjne w różnych grupach wiekowych.

Musée de Cluny to niezwykła podróż przez wieki europejskiej historii. Dzięki połączeniu rzymskich term, średniowiecznej siedziby zakonnej i nowoczesnej przestrzeni ekspozycyjnej muzeum oferuje kompleksowy obraz rozwoju kultury i sztuki. To miejsce, które warto odwiedzić nie tylko dla słynnych gobelinów czy imponującej architektury, ale także jako przykład troski o dziedzictwo i sposób jego przekazu. Wznowione po gruntownej modernizacji, zachowało swój pierwotny czar, jednocześnie stając się przyjaznym i dostępnym miejscem dla wszystkich.

Copyright 2022 - 2024 przewodnikpofrancji.pl Tomasz Spytek Podróże i sport ! | Wszystkie prawa zastrzeżone

Ta strona korzysta z plików cookies, programów rejestrujących ruch na stronie i programów afiliacyjnych. Jeżeli nie wyrażasz zgody na śledzenie, opuść ją lub zmień ustawienia w przeglądarce internetowej. Szczegółowe informacje o plikach cookies znajdziesz w polityce prywatności.