Awinion, położony na lewym brzegu Rodanu w sercu Prowansji, jest jednym z najbardziej fascynujących miast południowej Francji. To miejsce, w którym historia odgrywa rolę pierwszoplanową, gdzie każde załamanie muru, każdy zaułek i każdy plac opowiadają własną historię, związaną z okresem największej świetności – czasem, kiedy miasto było faktycznym centrum chrześcijaństwa. W XIV wieku Awinion stał się siedzibą papieży i całego aparatu kurii, co zmieniło go na zawsze. Z małego prowansalskiego miasta przekształcił się w stolicę religijną, polityczną i kulturalną Europy, a jego architektura, układ urbanistyczny i charakter noszą ślady tego dziedzictwa aż do dziś.
Dzisiejszy Awinion to miasto żywe, tętniące energią festiwali, sztuki teatralnej, muzyki i ekspresji. Co roku w lipcu zamienia się w światową stolicę teatru dzięki Festival d’Avignon – jednemu z najważniejszych wydarzeń kulturalnych na świecie. Uliczki zapełniają się aktorami, scenami, przedstawieniami, a całe miasto zmienia się w jedną wielką scenę. Mimo tego Awinion pozostaje miastem harmonii, w którym monumentalność historycznych zabytków istnieje w symbiozie z prowansalską lekkością, zapachem lawendy, brzmieniem cykad i południowym słońcem odbijającym się od jasnych murów.
Jednym z pierwszych wrażeń, jakie wywołuje Awinion, jest jego imponujący system fortyfikacji. W XIV wieku, w epoce papieskiej, miasto otoczono potężnymi murami obronnymi, które przetrwały w niemal niezmienionej formie do dziś. To jedne z najlepiej zachowanych średniowiecznych murów miejskich w Europie. Długie na ponad cztery kilometry, wyposażone w liczne baszty i bramy, tworzą pierścień wokół historycznego centrum, nadając mu charakter zamkniętej, chronionej przestrzeni, niemal jakby czas zatrzymał się w epoce, kiedy Awinion był centrum kościelnej władzy.
Wejście przez jedną z bram – najczęściej Porte Saint-Bénézet lub Porte du Rhône – jest jak wkroczenie do miasta-muzeum, ale żywego, pełnego mieszkańców, artystów, turystów i lokalnego gwaru. Mury te, choć potężne, nie przytłaczają – przeciwnie, dodają Awinionowi monumentalności, ale także poczucia wyjątkowości i odrębności. To miasto, które wciąż otacza się kamieniem i historią, jakby chroniło przeszłość przed zapomnieniem.
Historia Awinionu jest nierozerwalnie związana z decyzją papieża Klemensa V, który w 1309 roku przeniósł siedzibę papiestwa z Rzymu do Awinionu. Choć decyzja była motywowana politycznie (m.in. naciskami francuskiego króla Filipa Pięknego i niestabilną sytuacją w Italii), jej konsekwencje okazały się przełomowe. Awinion stał się centrum chrześcijaństwa na 70 lat, a po powrocie papieży do Rzymu w 1377 roku przez kolejne dekady trwała tu jeszcze schizma zachodnia – czas, w którym w Awinionie rezydowali tzw. antypapieże.
Obecność papieży przyczyniła się do wielkiego rozkwitu miasta. Do Awinionu przybywali duchowni, dyplomaci, artyści, architekci, kupcy, rzemieślnicy i uczeni z całej Europy. Zaczęto wznosić monumentalne budowle, a miasto stało się centrum polityki, kultury i sztuki. Z tamtego czasu pochodzi najważniejszy symbol Awinionu – Pałac Papieski, największa gotycka budowla Europy.
Palais des Papes to gigantyczny kompleks, który robi wrażenie na każdym, kto do niego podchodzi. Jego ogrom, monumentalność i niemal surowa siła architektoniczna świadczą nie tylko o ambicjach papieży, lecz także o politycznych napięciach epoki. Pałac jest połączeniem rezydencji, twierdzy, centrum administracyjnego i świątyni. Jego budowa trwała kilkadziesiąt lat, a największą rolę odegrali dwóch papieży: Benedyktyn XII (zbudował część „starych apartamentów”) oraz Klemens VI, który uczynił pałac najbardziej okazałym kompleksem świeckiej architektury gotyckiej w Europie.
We wnętrzach pałacu, choć część wyposażenia zaginęła podczas rewolucji francuskiej, zachowały się wspaniałe freski Matteo Giovanettiego, kaplica św. Marcina, ogromna Sala Konsystorza, apartamenty papieskie i słynna „Wielka Sala Uczt”. Zwiedzanie pałacu to podróż w czasie, ale również lekcja o tym, jak wyglądała i jak funkcjonowała władza kościelna. Każde pomieszczenie odzwierciedla inny aspekt życia papieskiego dworu – od ceremonii religijnych po dyplomatyczne negocjacje i codzienność.
Z tarasów pałacu roztacza się jeden z najpiękniejszych widoków na miasto, Rodan i pasmo Alpilles. Widać stąd charakterystyczne czerwone dachy, wąskie uliczki, wieże kościołów, most Saint-Bénézet i bezkresny krajobraz Prowansji.
Nie ma drugiego tak charakterystycznego symbolu Awinionu jak Pont Saint-Bénézet, znany jako „most z piosenki” – słynnego „Sur le pont d'Avignon”. Choć w rzeczywistości tańczono raczej pod mostem, a nie na nim, legenda ta jest dziś integralną częścią wyobrażeń o mieście.
Most zbudowano w XII wieku, a według legendy jego projekt miał objawione pochodzenie – Bénézet, młody pasterz, twierdził, że usłyszał boski nakaz budowy przeprawy. Stawianie konstrukcji przez wieki utrudniały powodzie i nurt Rodanu, dlatego ostatecznie przetrwały jedynie cztery z oryginalnych dwudziestu dwóch przęseł.
Dziś ruiny mostu są niezwykle malownicze. Stanowią także część światowego dziedzictwa kultury UNESCO i jeden z najczęściej fotografowanych obiektów w Prowansji. Z mostu rozciąga się widok na Pałac Papieski oraz monumentalne mury obronne – panorama, która od wieków inspiruje malarzy, poetów i podróżników.
Tuż obok Pałacu Papieskiego znajduje się katedra Notre-Dame-des-Doms, której złota figura Marii Panny, górująca nad miastem, jest widoczna z wielu zakątków Awinionu. Katedra łączy elementy romańskie i gotyckie, a jej wnętrze zachwyca elegancją, prostotą i powagą. W środku znajduje się grobowiec papieża Benedykta XII oraz liczne dzieła sztuki religijnej, w tym posągi i obrazy z okresu papieskiego.
Przyległy plac pałacowo-katedralny jest jednym z najpiękniejszych w Europie. Kamienna, monumentalna przestrzeń, otoczona murami i otwierająca się w stronę miasta, tworzy wyjątkowe tło dla festiwali, koncertów i wydarzeń kulturalnych.
Wnętrze Awinionu to sieć wąskich, krętych uliczek, pełnych małych sklepików, kawiarni, antykwariatów, placów tętniących życiem i zakamarków, które przenoszą w dawne czasy. Centrum miasta wciąż zachowuje średniowieczny układ urbanistyczny, co nadaje mu wyjątkowy charakter.
Najciekawsze miejsca w Starym Mieście to:
Place de l’Horloge – serce współczesnego Awinionu, pełne restauracji, kawiarni i występów ulicznych,
Rue des Teinturiers – malownicza uliczka z kanałem, dawniej dzielnica farbiarzy, dziś artystyczna i nastrojowa,
Place du Palais – monumentalny plac pod Pałacem Papieskim,
Place Pie – ulubione miejsce mieszkańców, pełne animacji i wieczornych spotkań.
Charakterystyczne są prowansalskie kolory budynków – jasne beże, ochry, róże, błękity i zielenie okiennic. Wąskie uliczki często prowadzą do małych kościołów, zaskakujących zaułków i licznych muzeów.
Najważniejszym wydarzeniem kulturalnym Awinionu jest Festiwal Awinioński, założony przez Jeana Vilara w 1947 roku. Z biegiem lat stał się jednym z najważniejszych festiwali teatralnych świata, przyciągając artystów, reżyserów i widzów z całego globu.
W lipcu miasto dosłownie pulsuje sztuką. Oficjalny program „In” prezentuje przedstawienia najwyższej rangi, często eksperymentalne, wystawiane w przestrzeniach Pałacu Papieskiego i innych historycznych miejscach. Program „Off” to natomiast setki spektakli granych w teatrach, salach, na ulicach i prowizorycznych scenach. Całe miasto zamienia się w gigantyczną scenę teatralną, a atmosfera wolności artystycznej jest absolutnie wyjątkowa.
Awinion w trakcie festiwalu staje się centrum światowej kultury – to czas, kiedy tradycja, historia i sztuka współczesna spotykają się w przestrzeni miejskiej jak nigdzie indziej.
Awinion jest miastem nie tylko papieży i teatru, ale również muzeów, które stanowią ważną część jego tożsamości. Najważniejsze to:
Musée Calvet – muzeum sztuki i archeologii, w tym kolekcje malarstwa francuskiego, włoskiego i flamandzkiego,
Musée du Petit Palais – skarbnica średniowiecznej i renesansowej sztuki włoskiej, z niezwykłą kolekcją obrazów z okresu XIII–XVI wieku,
Collection Lambert – muzeum sztuki współczesnej, mieszczące dzieła wielkich twórców XX wieku, takich jak Basquiat czy Cy Twombly.
Szczególnie interesujące jest zestawienie średniowiecznej duchowości z nowoczesną sztuką – w Awinionie te dwa światy nie stoją w opozycji, lecz harmonijnie się uzupełniają.
Między ramionami Rodanu znajduje się Île de la Barthelasse, największa zamieszkana wyspa rzeczna w Europie. To swoista oaza zieleni, pełna sadów, pól, ścieżek rowerowych i miejsca idealnego do odpoczynku od miejskiego zgiełku. Z jej brzegów roztacza się najpiękniejszy widok na Awinion – panorama murów, Pałacu Papieskiego i mostu Saint-Bénézet jest tu wyjątkowo spektakularna.
Awinion, podobnie jak cała Prowansja, oferuje bogactwo kulinarne oparte na oliwie, warzywach, ziołach i lokalnych produktach. Najbardziej charakterystyczne smaki miasta i regionu to:
papeton d’aubergines – zapiekanka z bakłażanów, często serwowana z sosem pomidorowym,
caillettes – prowansalskie pulpeciki z ziół i mięsa,
brandade de morue – krem z dorsza, popularny również w Nîmes,
tapenade – pasta z oliwek i kaparów,
rosé z Côtes du Rhône – lekkie i aromatyczne wino, idealne na lato.
Warto odwiedzić także Les Halles d’Avignon, słynny targ kryty, którego zielona fasada porośnięta jest roślinami. To miejsce, w którym można spróbować lokalnych specjałów i poczuć rytm życia mieszkańców.
Awinion jest miejscem wyjątkowym – miastem, które łączy potężne dziedzictwo historyczne z energią współczesnej kultury, monumentalną architekturę z prowansalską lekkością i papieską powagą, oraz intensywność festiwali z codzienną, spokojną rytmiką życia południa.
To przestrzeń, która nie pozwala przejść obojętnie. W Awinionie historia jest żywa, odczuwalna w kamieniu, murach i atmosferze miasta. Sztuka natomiast przenika każdy zakątek, szczególnie w letnich miesiącach. Miasto urzeka zarówno monumentalnością Pałacu Papieskiego, jak i kameralnością uliczek, widokiem na Rodan, zapachem lawendy i ziół, a także niezwykłą mieszanką tradycji, nowoczesności i południowego stylu życia.
Awinion to miejsce, do którego warto wracać – by delektować się jego klimatem, odkrywać nowe zakamarki, uczestniczyć w festiwalu, a przede wszystkim poczuć wyjątkową atmosferę jednego z najważniejszych miast południowej Francji.
Copyright 2022 - 2024 przewodnikpofrancji.pl Tomasz Spytek Podróże i sport ! | Wszystkie prawa zastrzeżone
Ta strona korzysta z plików cookies, programów rejestrujących ruch na stronie i programów afiliacyjnych. Jeżeli nie wyrażasz zgody na śledzenie, opuść ją lub zmień ustawienia w przeglądarce internetowej. Szczegółowe informacje o plikach cookies znajdziesz w polityce prywatności.